Η Ευζωνική στολή
Η στολή των Ευζώνων έχει µακρά ιστορία. Ο τύπος της αρχίζει να
διαµορφώνεται από την εποχή του Οµήρου µε τους "καλά- ζωσµένους" µαχητές που ονοµάζοντας Εύζωνες (ευ-ζώνες) και ολοκληρώνεται κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας σε συγκεκριµένο τύπο στολής, µε τη φουστανελά και το
τσαρούχι. Απ'ο το 1821 και µετά η ευζωνική στολή καθιερώθηκε ως επίσηµη Εθνική ενδυµασία.
Την Ευζωνική στολή, έτσι όπως την ξέρουµε σήµερα, τη βλέπουµε, σε πίνακες της περιόδου της Τουρκοκρατίας (1453-1821), να τη φορούν οι αρµατωλοί και οι κλέφτες.
Ο τσολιάς, µε την φουστανέλα και το τσαρούχι, γίνεται σύµβολο της Εθνεγερσίας.
Μετά την Επανάσταση του 1821 η στολή του Εύζωνα καθιερώνεται επίσηµα σαν Εθνική ενδυµασία όλων των οπλαρχηγών και αγωνιστών της επαναστάσεως.
Μετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο τα Συντάγµατα Ευζώνων αναδιοργανώθηκαν καισυγκροτήθηκαν σε σύγχρονες Μονάδες Πεζικού µέσα στα πλαίσια του εκσυγχρονισµού των Ενόπλων Δυνάµεων της χώρας µας.
Η κατασκευή της Ευζωνικής στολής δεν είναι µια απλή διαδικασία. Απαιτεί γνώσεις, πείρα εκ µέρους των κατασκευαστών, πολύ χρόνο και µεγάλο κόστος.
Οι στολές είναι εξ' ολοκλήρου χειροποίητες. Υπάρχουν δυο τύποι στολής : αυτή του αξιωµατικού και εκείνη του οπλίτου και διακρίνεται σε χειµερινή και θερινή.
Τα κυρίως µέρη της ευζωνικής στολής είναι :
• ο σκούφος (φάριο), φτιαγµένο από κόκκινη τσόχα. Ο
σκούφος φέρει µια µεταξωτή µαύρη φούντα.
• το πουκάµισο (υποδήτης), λευκό µε µεγάλο άνοιγµα
µανικιών,
• το γιλέκο (φέρµελη), µε κέντηµα σπάνιας χειροποίητης τεχνικής. Το κέντηµα του γιλέκου, µε λευκά ή επίχρυσα νήµατα, έχει διάφορα σχέδια µεγάλης παραδοσιακής και λαογραφικής σηµασίας.
• Η φουστανέλλα, από λευκό ύφασµα 30 µέτρων. Οι
δίπλες (πιέτες) της φουστανέλας είναι 400, όσα δηλαδή και τα χρόνια της τουρκοκρατίας
• Η περισκελίδα, το µακρύ κόκκινο παντελόνι των αξιωµατικών και οι µάλλινες λευκές κάλτσες των Ευζώνων
• Η ζ ώ ν η µ ε τ ι ς φυσιγγιοθήκες της και
• Ο ι ε π ι κ ν η µ ί δ ε ς (καλτσοδέτες), µαύρου χρώµατος γ ι α τ ο υ ς Εύζωνες και µπλέ για τους Αξιωµατικούς.
• Ο Ανάσπαστος (εσωτερική ζώνη που κρατά σταθερά τις κάλτσες στη θέση τους) και τα κρόσια (µπλέ και άσπρου χρώµατος κορδόνια, δηλαδή τα Εθνικά χρώµατα της Σηµαίας µας) και τα παραδοσιακά τσαρούχια για τους Εύζωνες. Τα τσαρούχια είναι εξ' ολοκλήρου χειροποίητα από σκληρό κόκκινο δέρµα και σόλα οπλισµένη µε 60 καρφιά. Το ζευγάρι ζυγίζει περίπου τρία κιλά. Η µύτη του τσαρουχιού καταλήγει σε µια αιχµηρή προεξοχή που καλύπτεται από µια όµορφη, µαύρη φούντα.
Εκτός από τα παραπάνωµέρη της στολής, που είναι κοινά στους Εύζωνες και τ ο υ ς α ξ ι ω µ α τ ι κ ο ύ ς , υπάρχουν ακόµη και• τ α τ ο υ ζ λ ο ύ κ ι α ( π ε ρ ι κ ν η µ ί δ ε ς ) , τα στα β ά λ ι α ( µ π ο τ ά κ ι α κόκκινα) και η σπάθα του.
Μνηµείο του Άγνωστου Στρατιώτη
Το 1925 υιοθετήθηκε και στην Ελλάδα η ιδέα ανέγερσης Μνηµείου για τον Άγνωστο Στρατιώτη, ιδέα την οποία πρώτοι είχαν προτείνει και εφαρµόσει οι Γάλλοι µετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσµίου Πολέµου.
Το 1926, κατόπιν σχετικού νόµου, προκηρύχθηκε Πανελλήνιος Διαγωνισµός για τη σύνταξη µελέτης για την ανέγερση του Μνηµείου για τον Άγνωστο Στρατιώτη. Ως θέση ανέγερσης ορίστηκε η τοποθεσία µπροστά από την κύρια είσοδο της Βουλής, προς την Πλατεία Συντάγµατος.
Στις 9 Οκτωβρίου του 1926 το Υπουργείο Στρατιωτικών µε τη διαταγή υπ΄αριθµόν 219188 βράβευσε τη µελέτη του αρχιτέκτονα Εµµανουήλ Λαζαρίδη. Η απόφαση όµως ανέγερσης του µνηµείου στη συγκεκριµένη, ανωτέρω, θέση καθυστέρησε επειδή αντιµετώπισε πλήθος αντιδράσεων και διισταµένων απόψεων. Μετά τη σύσταση νέας επιτροπής τον Ιούνιο του 1928 το Υπουργικό Συµβούλιο δέχθηκε τις προτάσεις και τον Απρίλιο του1929 άρχισαν οι εργασίες.
Το µνηµείο ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 1932 και τα εγκαίνια έγιναν κατά την Εθνική Εορτή του ίδιου έτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου